EΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΡΙΩΤΟΓΛΟΥ 

Ο π. Αλέξανδρος Καριώτογλου γεννήθηκε στη Λίμνη Ευβοίας το 1948 και κατάγεται από τη Σάμο. Αποφοίτησε από το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου και σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Ρωμαιοκαθολική Σχολή του Πανεπιστημίου Münster της Γερμανίας. Ειδικεύτηκε στην ιστορία των θρησκευμάτων και ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (καθηγητής ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος). Δίδαξε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση, για τρία χρόνια στη Θεολογική Σχολή Αγίου Ανδρέου στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας καθώς και για οκτώ χρόνια στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας ως επίκουρος καθηγητής. Υπήρξε σύμβουλος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου. Αφυπηρέτησε από τη θέση του Σχολικού Συμβούλου Πειραιώς. Στις 10 Ιανουαρίου 2015 χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Σάμου κ. Ευσέβιο και στις 11 Ιανουαρίου 2015 πρεσβύτερος από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. 

Έχει συγγράψει δώδεκα βιβλία επιστημονικού και εκπαιδευτικού περιεχομένου, μέρος του συλλογικού συγγράμματος του Θεολογικού Τμήματος για το Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ένα σημαντικό αριθμό άρθρων σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά. Για το βιβλίο του «Ορθοδοξία και Ισλάμ» έχει τιμηθεί με το Α΄ βραβείο «Αμπντί Ιπεκτσί». 

Σήμερα υπηρετεί ως προϊστάμενος του ιερού ναού Αγίου Νικολάου Ραγκαβά, του αρχαιότερου ναού της Αθήνας, που βρίσκεται στην Πλάκα. 

Εκπρόσωπος μιας γενιάς θεολόγων, που προσπαθεί να συνδυάσει την ορθόδοξη θεολογία με ένα σύγχρονο, βιωματικό και εμπειρικό τρόπο θέασης της ζωής. 

Είναι παντρεμένος και πατέρας τεσσάρων παιδιών. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (1983). Σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Υποκριτική με τον καθηγητή του Actor's Studio J. Walter, χορό με την Κέυ Χόλντεν και φωνητική στο Ωδείο Αθηνών με την Ηρώ Πάλλη, και στο Εθνικό Ωδείο με την Καίτη Παπαλεξοπούλου. Είναι ιδρυτικό μέλος του θεατρικού σχήματος «θέατρο "ΣΥΝ ΚΑΤΙ" - σύνολο τέχνης». Σπουδάζει Κοινωνική θεολογία και θρησκειολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάσκει υποκριτική από το 1996.
Τελευταίες δουλειές του είναι οι εξής: ΠλάτωνοςΑπολογία Σωκράτους
(σκηνοθεσία και ερμηνεία), Μετά τηΒάρκιζα (σκηνοθεσία) και ΟΜέγαςΙεροεξεταστής (σκηνοθεσία και ερμηνεία). Ως ηθοποιός πρωταγωνίστησε σε έργα κυρίως ρεπερτορίου, και συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους σκηνοθέτες.
Σκηνοθεσία: Ηεπικίνδυνηστροφή ( Τ. Πρίσλευ ) - Δίχωςνα ξέρειςπως (Λ. Πιραντέλλο) - Ανθισμένεςμανόλιες (Ρ. Χάρλινγκ ) - Σεστενό οικογενειακό κύκλο ( Γ. Ρεζά ) - Χαμάμγυναικών ( Ν. Ντάν ) - Ησχέσησαςπροωθείται ( Ζ. Βάλβη ) - Σωτηρία με λένε ( Σ. Αδαμίδου) - Το Αλφαβητάρι των άστρων (μουσική παράσταση) - Ρίττερ, Ντένε, Φός ( Τ. Μπέρνχαρντ ) - Ημυστική μοναξιά τωνΑτρειδών ( Ορέστης- Επιστροφή της Ιφιγένειας – Γ. Ρίτσου ) - Ηπιοδυνατή (Α. Στρίντμπεργκ ) - Κάθοδοςστον έρωτα 3 μονόπρακτα (Προςκατεδάφιση - Χαιρετίσματα από τηνΜπέρθα- Τοσκοτεινό δωμάτιο -Τ. Ουίλλιαμς) - Τωνμαγεμένωνπροσευχές (μουσική παράσταση) - Ηθεία Βιβή (Α. Παπαγεωργίου) - Οσταθμός (Λ. Μπέη ) - ΜπάρΤάρ (θεατρικό αναλόγιο) (Γ. Ριζιώτη) - Σωμόνσατέν ( Ά. Μπολ) - Νουμηνία ( Μ. Μόσχοβη) - Faux-βίες (Α. Σάντορα) ΟΜέγαςΙεροεξεταστής (Φ. Ντοστογιέφσκι) – ΚΤΕΛΠελοποννήσου (Δ. Λέντζου) ) – Μετά φόνου και πάθους (Μ. Βασιλοπούλου – Λ. Πεσκετζή) - Μάνα Γιοί 2 μονόπρακτα ( Ο απεργοσπάστης, Γ. Σκούρτη – Λιθουανία, Ρούπερτ Μπρουκ) - Παραμύθια τηςΑγάπηςκαι τηςΕλπίδας (Λουκίας Ρικάκη) - Τοχρώμα του χρήματος 2 μονόπρακτα ( Ηδιαθήκη, Γ. ντε Μωπασσάν – Ε, εσείςεκεί έξω, Ο. Σάρογιαν) - Εγώ, γιατρέ μου (Ν. Αναγνώστου) ΗΕύελπιςτου αιώνα (Ρ. Καρακατσάνη) - Απολογία Σωκράτους (Πλάτωνος) - Τρειςψηλέςγυναίκες (Έντουαρντ Άλμπυ), Μετά τηνΒάρκιζα (Μυρώδη Αδαμίδη) Εγώ, οΜπέρτολτΜπρεχτ (Μπέρτολτ Μπρεχτ), Αγνοούμενος (Γιώργος Λαμπράκος)
Κινηματογράφος: Μελισσοκόμος του Θόδωρου Αγγελόπουλου, Κουαρτέτοσε 4 κινήσεις και Συμφωνία χαρακτήρων της Λουκίας Ρικάκη, Μηπερνάς, ανάβει κόκκινο της Ισαβέλλας Μαυράκη, Ε του Αντώνη Κωνσταντουδάκη.

Τηλεόραση: Κάθοδος - Οικογένεια - Τρειςσωματοφύλακες - ΔόκτωρΤζούλια και ΜιςΧάϊδω - Αλίκη – Βέρα στοδεξί.
Συγγραφή: Έχει γράψει 4 θεατρικά έργα: την τριλογία «εις το όνομα της Μητρός και του Υιού», «του Υιού και του Αγίου», «τα του Πνεύματος τω Πνεύματι» και το «ΜάντυΜΗ΄ΔΕΙΑ» - πρόβα, μάθημα (ένα εγχειρίδιο υποκριτικής) και ένα μυθιστόρημα «ο εμός έρως» (όλα στις εκδόσεις Αγγελάκη).

ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ

Καθηγητής του Τμήματος Θεάτρου και κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ., στο California Polytechnic State University (Master’s) και στο University of Michigan (Ph.D.). Δίδαξε ιστορία και θεωρία αρχιτεκτονικής, αρχιτεκτονικό φωτισμό και αρχιτεκτονική σύνθεση στα Πανεπιστήμια του Μίσιγκαν, της Βορείου Ντακότα και του Δ.Π.Θ. και διδάσκει στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. Έχει λάβει διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχει εκδώσει το βιβλίο Το Φως στην Βυζαντινή Εκκλησία, κι έχει πολλές συμμετοχές με επιστημονικές ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια σε θέματα αισθητικής, αρχιτεκτονικού φωτισμού, και διδασκαλίας της σύνθεσης. Μαθήτευσε πλάι στον ψυχολόγο της τέχνης Rudolf Arnheim, βιβλία του οποίου μετέφρασε στα ελληνικά. Τα κύρια ενδιαφέροντά του περιστρέφονται γύρω από ζητήματα χώρου, οπτικής, φιλοσοφίας και ποιητικής.

ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΧΑΛΔΑΙΑΚΗΣ

Καθηγητής της Βυζαντινής Μουσικολογίας και Ψαλτικής Τέχνης στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο μαθήματα γύρω από τη βυζαντινή μουσική, τόσο στο Τμήμα του όσο και σε άλλα πανεπιστημιακά τμήματα ή εκπαιδευτικούς φορείς της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Την προσωπική του θέαση και προσέγγιση αυτού του ιδιαίτερου γνωστικού αντικειμένου διακρίνει η μελέτη, ανάλυση και κατανόηση της θεωρίας, της ιστορίας ή και της αισθητικής της μουσικής μέσα από την πρακτική της έκφραση, καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι ο συνδυασμός θεωρίας και πράξης εξασφαλίζει τις καλύτερες προϋποθέσεις ουσιαστικής γνώσης του φαινομένου της μουσικής δημιουργίας. Αυτήν την άποψη καταγράφει στο εκτεταμένο (με πάνω από 200 τίτλους) δημοσιευμένο έργο του, αλλά και τις ίδιες ακαδημαϊκές απόψεις υποστηρίζει σε διάφορα συνέδρια στην Ελλάδα και κυρίως στο Εξωτερικό, ενώ με την παράλληλη καλλιτεχνική του δραστηριότητα προβάλλει αντίστοιχα και την πρακτική εφαρμογή οποιασδήποτε θεωρητικής άποψης. Η συνολική διεθνής δραστηριότητά του, ως διφυούς μουσικού: επιστήμονα ερευνητή και πανεπιστημιακού δασκάλου, αλλά και καλλιτέχνη ερμηνευτή και διευθυντή και υπεύθυνου αντίστοιχων μουσικών σχημάτων, στοχεύει ακριβώς στην πολυπρισματική και σφαιρική και καινοφανή προσέγγιση της Βυζαντινής Μουσικολογίας και της Ψαλτικής Τέχνης.